ನಿಶ್ಚಿಂತೆ

ಎಡ ಮುಂಗಯ್ಯಿ ಮೇಲೇ
ಕಾಲವು ಅಂಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ಗುರುತು
ಅಳಿಸಿಹೋಗಿದೆ

ಗುರ್ತಿಸುವುದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆನೆಂದು
ಕಣ್ಣು ತಪ್ಪಿಸಿ ತಿರುಗುತಿದೆ ಕಾಲ

ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ
ಸೂರ್ಯ ಗಮನವನ್ನು
ಗಮನಿಸುತ್ತಿರುವ ಕಲ್ಲಿನ ಹಾಗೇ
ಈಗ ಹಾಯಾಗಿ ಇದ್ದೀನಿ!

ತೆಲುಗು ಮೂಲ: http://aavakaaya.com/showArticle.aspx?a=li&articleId=358&pageNo=0